Zondag
8
December
De spookpier
de zee is woest en kolkt bij windkracht negen
er is geen mens, geen beest
zelfs, op het strand
het onweer krijgt van God de vrije hand
de pier is ziek en bang en voelt de regen
hij zucht en kraakt, al jaren doodgezwegen
en danig aangevreten
door de tand
des tijds, is hij nu in het stadium beland
van bidden, hij houdt stand op hoop van zegen
de lucht is grauw als aangetast beton
er zweven vreemde klanken, alsof spoken
de macht gegrepen hebben op de pier
ze houden huis en kennen geen pardon
waar eens pilaren stonden, staan nu knoken
de toekan is veranderd in een gier
Daan de Ligt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten