Maandag
19

februari

Werkloosheid

Drie jaar nu al. Ik kom nog in ‘t gesticht.

Kon ik ze thuis ontslaan van mijn bestaan!

Mijn kleine zusje ziet me nauwelijks aan.

‘t Is of de meid het woord niet tot mij richt.

Ieder leeft op, als ik mijn hielen licht.

Het beste kon ik bij Van Nelle gaan.

Alleen: dan is het met m’n vak gedaan.

Voor leraar krijg ik een te oud gezicht.

Vanmorgen ben ik naar de kerk geweest.

‘God zal u, als op adelaarsvleugelen dragen.’

Maar ik heb zitten zweten als een beest.

Want steeds zag ik, toen de gemeente zong,

die werkeloze, die het raam uitsprong

en, van vier hoog, te pletter is geslagen.

Ida Gerhardt (1905-1997)

uit: Sonnetten van een leraar