zondag
10

maart

De huisvrouw des vissers die om een langdurig gebrek dat zij in haar man merkte, haar ende hem tesamen gebonden in zee heeft gesmeten.

Ik ben altijd bezwaard, bedroefd tot alle tijden,

Niet om mijn eigen pijn, maar om een anders lijden.

Zijn ziekte doet mij zeer, zijn droefheid is de mijn’,

Met hem ben ik in druk, met hem ben ik in pijn.

Om dat gij niet en kon, o lieve man, genezen,

Zo moet ik ook altijd in druk en pijne wezen.

Dus opdat ik mag zijn uit droefheid, gij uit wee,

Zo zullen wij te saam ons werpen in de zee.

Daniël Heinsius (1580-1655)
uit: Spiegel van de doorluchtige vrouwen (1606)