dinsdag
27

augustus

Het beeld

Uit het hout van de morgen

uit morgenrozenhout

sneed ik een beeld

heel licht en smaller dan een lijsterstem

een beeld van morgenrozenhout. 

Het was zo schuw zo ongeschoold

dat ik het zelf niet kende

met elke windvlaag was het weg

maar ’n kind

een bloesemtak

een onbekende

bracht het mij zeer voorzichtig weer terug.

Er waren er die het herkenden

en luide namen gaven:

Confecta Sexgiraffe Tafel met Citroenen

Clown Tederheidsbeginsel Bloedgewricht

Naakt met Napoleon Een Huis My Country

My Kâ My Lah My Lullalongsome Baby

O schweler Ahnenstern Wir haben’s

nicht gewusst

nimmet gruwuhle

nit gramah.

Een heel smal haast doorzichtig beeld

van morgenrozenhout.

Langs zenuwrasterwerk

door tuinen

hoogbeplant met diplomatenkoppen

droeg ik het broze beeld

van morgenrozenhout

en ieder wist nauwkeurig wat het was

slechts ik die ’t eigenhandig had gesneden

ik orensnijder schoudertulpensnijder ik

orensnijder tulpensnijder

wie gaat er mee de vijverkoe bevrijden

de vijver is gesloten

de sleutel is gebroken

er is geen ene

tweeë

drieë

– Dites, Madame, va-t-il pleuvoir ce soir?

– Mais non, Monsieur, vous ne savez donc pas?

– Quoi?

– Qu’on a inventé le plus-jamais-pleuvoir?

Paul Rodenko (1920-1976)