woensdag
4

maart

Stille slooten

Onder de wilgeboomen

heb ik het water stil gezien.

Schaduw is langs gekomen,

van een kapel misschien.

Achter de grijze takken

strekte de verre lucht heel blauw.

Droomend lagen de vlakken

groen kroos in het watergrauw.

En de begrasde kanten

schenen geweldig hoog te gaan :

schuchtere waterplanten

scholen er tegenaan.

Zoo vond ik stille slooten

vol van bedaarden zonneschijn

en heb de rust genooten

van hun gelukkig zijn.

Jan Prins (1876-1948)
uit: Tochten (1911)