vrijdag
25
september
Eikel
De herfstblues hebben
mij weer flink te pakken
De bomen laten blad en vruchten los
Ik zigzag tussen afgevallen takken
Al peinzend fiets ik door een kalend bos
Een jochie op een felgekleurde scooter
Ontwijkt nog net mijn diep gedachtenspoor
Hij groet met middelvinger en getoeter
En raast in uitlaatgas en stofwolk door
De eikels spatten weg onder zijn banden
Ze stuiteren nog wat, dan wordt het stil
Ik zie de resten op het pad belanden
Wat gele halfjes in een bruine schil
Ik vraag me af, terwijl ik ernaar kijk
Hoe wordt zo'n eikel ooit een grote eik?
Christiaan Abbing
Geen opmerkingen:
Een reactie posten