maandag

2

november

 

Bij het familiegraf

Mijn vader, die in de hemelen zijt

en nu misschien Celestus heet,

heb jij een ogenblikje tijd?

Het zou kunnen dat jij wéét

wat ik al lang wil weten:

ben jij van angst en zorg bevrijd,

hoe laat wordt er ontbeten,

ligt er parket of vast tapijt?

Mijn moeder, als vroeger aan de rechterhand

mijns vaders nederig gezeten,

lees jij ook ginder in de krant

hoe ik bewonderd word en soms bescheten?

Ik weet het: aardse ijdelheid.

Wat maal jij ginder om gevit en veten,

om het kleinzerig zuchten van wie lijdt,

om het gekakel van orakels en profeten?

Mijn broeder, die uit de oorlog kwam

en nog een onsje liefde overhad,

een boterhammentrommel en een kam,

lig jij nog altijd in dit donker gat

te dromen van een vrije maatschappij,

of zit je achter hupse engelen aan?

Als jij het antwoord weet, bespaar het mij

dan maar, of laat me in de waan.

Ward Ruyslinck (1929-2014)
uit: Hunkerend gevangen (1988)