zaterdag

16

oktober

 

Disoriëntaties

Ik ga naar buiten om de tuin te zien
Het lukt mij niet de waarheid te ontlopen
Er is geen Heer die ik vrijwillig dien
Ik durf geen tel meer op de tijd te hopen
Mijn sneue schoot heeft bloed en schuld gebaard
Ons kind is dood, zijn broer bij de barbaren
Ik bracht een misdaad voort die nooit verjaart
Genade is als leugen te ervaren

Voor wie ik liefheb wil ik fabuleren
Ik schrijf sonnetten voor de moordenaar
Als medicijn om onheil te bezweren
Ik ben een vrouw, het schip dat ik bevaar
Zeilt op een zee gemaakt van moedertaal
Een rib vervloekt tot eeuwig oerschandaal

Evi Aarens (2000)
uit: Disoriëntaties (2021)