Zondag
1
April
Winter
De onrust die je deze
najaarsmaanden
Van alles wat je bent heeft
afgeleid,
Verdwijnt; het jaargetijde
is aanstaande
Dat aan je ware wezen is
gewijd.
De nevel heeft rondom het
huis bekropen,
De kamer krimpt tot rond de
kaarsevlam,
En weer sla je dezelfde
boeken open
Die je ook vorig jaar in
handen nam.
Je leest. Slechts hierin
bleef je heel je leven,
Wat er ook is geweest,
jezelf getrouw.
De dingen zijn zoals ze
staan geschreven,
En wat je kwijt was wordt
opnieuw van jou.
Jean Pierre Rawie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten