Woensdag

11

Juli

De prunus.

Onverwacht en plotseling

stond de prunus deze morgen

weer met tak en stam verborgen

in een wolk van bloeseming,

die zo blank,zo smetloos zuiver

straald'en met de wind bewoog,

dat door mij een stille huiver

van verraste vreugde vloog.

Want nog enkel zwart en strak,

niet gereed nog tot ontluiken,

wist ik in geboomt'en struiken

ieder twijgje,elke tak;

slechts de kruin van d'oude steile

statige kastanjestam

brandde,met doorzichtig ijle

 glanzend groene vlam bij vlam.

En nu plots,in deze nacht,

is de prunus weer ontloken,

overdadig uitgebroken

tot een eindeloze pracht.

- O,ik wist dat het zou komen,

dit onstuimige festijn,

maar ik had niet durven dromen,

dat het zo volmaakt zou zijn!

Garmt Stuiveling.