Woensdag

6

Februari

Nawoord

Wat is er geworden van wat ons te doen

Stond en voor ogen zweefde?

Het meeste was vergeefs; aanstonds

Zijn wij vergeten dat wij leefden.

Dat wij de wereld niet verlosten

Lag voor de hand, maar wat vermocht

Het weinige dat elk te koste

Van rust en geluk bevocht?

Wat geeft het, dat wij op de tocht

Die wij tezamen grafwaarts maakten

Allen nog meer aan elkaar verknocht

Of op elkaar gebeten raakten?

Aanstonds krijgt elk zijn eigen kist

En wordt verbrand of wordt begraven.

En alles wordt weer uitgewist

Waar wij hartstochtelijk om gaven.

Jean Pierre Rawie

Uit: Intensive Care