Donderdag

5

November

November

Het regent en het is november: 

Weer keert het najaar en belaagt 

Het hart, dat droef, maar steeds gewender, 

Zijn heimelijke pijnen draagt. 

En in de kamer, waar gelaten 

Het daaglijks leven wordt verricht, 

Schijnt uit de troosteloze straten 

Een ongekleurd namiddaglicht. 

De jaren gaan zoals zij gingen, 

Er is allengs geen onderscheid 

Meer tussen dove erinneringen 

En wat geleefd wordt en verbeid. 

Verloren zijn de prille wegen 

Om te ontkomen aan den tijd; 

Altijd november, altijd regen, 

altijd dit lege hart, altijd. 

J.C. Bloem 
Uit: Het verlangen 1921 
opgenomen in 'Verzamelde gedichten' 
Copyright © 1965 Athenaeum – Polak & Van Gennep