Dinsdag

19

juli

De pereboom

Langzaam op het schelpenwegje

Bij het geurend rozenhegje

Van haar kleinen bloemenhof

Wandelt Aagje, die wat luiert,

En ze plukt, terwijl ze kuiert,

Hier en daar een bloempje af.

 Peinst en toeft en glimlacht, even

Luisterend het hoofd geheven,

Of ze hoorde naar een tred....

Bloost en zucht en gaat zich bukken,

Om een onkruidje uit te rukken

Uit het bloeiend rozenbed.

  

En dan draagt ze in haar mandje

Dit zoo ongewenschte plantje

Of een schadelijk insect,

Of een wormpje, of een slekje,

Buiten het getralied hekje,

Waar haar tuintje niet meer strekt.

  

En, terwijl ze daar zoo drentelt,

Komt een blaadje neergewenteld

Uit den lagen perelaar

Voor de voeten van Agaatje,

Die het langgesteelde blaadje

Vallen ziet, en kijkt er naar. 

Komt ze weer den boom genaderd,

Valt er weer zulk groen gebladert

Voor de voeten van Agaat,

Die zich thans toch gaat verbazen,

Dat zoo zonder windeblazen

Hij zijn blaadjes vallen laat.

   

Is de herfst alreê gekomen?

Valt het zomerblad der boomen

Gaaf en groen en onverdord,

Waar gewoonlijk toch het loover

Hangen blijft den zomer over

Tot het welhaast winter wordt?

  

Is het soms een booze ziekte,

Die den boom zijn groengewiekte,

Stille vlinderkens ontrukt?

Houdt zich iemand soms verstoken

In dien boom, die weggedoken

Tusschen 't groen, de blaadjes plukt?....

Langs het geurend rozenhaagje,

Op het schelpenpad loopt Aagje,

Met een lachje om den mond,

Naar de bladerkens te kijken,

Die al draaiend nederstrijken

Voor haar voeten, op den grond.

Jacqueline van de Waals (1868-1922)