Donderdag

15

November

De Gelatene 

Ik open het raam en laat het najaar binnen, 
Het onuitsprekelijke, het van weleer 
En van altijd. Als ik één ding begeer 
Is het: dit tot het laatst beminnen. 

Er was in dit leven niet heel veel te winnen. 
Het deert mij niet meer. Heen is elk verweer, 
Als men zich op het wereldoude zeer 
Van de miljarden voor ons gaat bezinnen. 

Jeugd is onrustig zijn en een verdwaasd 
Hunkren naar onvergankelijke beminden, 
En eenzaamheid is dan gemis en pijn. 

Dat is voorbij, zoals het leven haast. 
Maar in alleen zijn is nu rust te vinden. 
En dan: 't had zoveel erger kunnen zijn.

J.C.Boem (1887-1966)