Zondag

11

November

Twee zeisen

Hein brengt geen nieuwe klanten meer

Naar zijn begraafplaats aan de Schinkel.

Hij heeft de hele lijkenwinkel

Vaarwel gezegd en keert niet meer.

’t Is zomer en het water twinkelt

Langs het Jaagpad naar het Nieuwe Meer.

’t Heet nu stadstuin. Keer op keer

Ontlokt de wind een hees getinkel.

Aan de twee half verroeste zeisen

Die hangen in de conifeer

Aan ’t eind van ’t oprijlaantje.

Ja twee. ’t Zou erop kunnen wijzen

Dat Hein soms werd geassisteerd

Als het te druk werd met zijn baantje.

Hendrik van Teylingen

Uit: Huis te Vraag