Zondag

8

maart

HET HUIS

Laat ons niet spreken van de regen

die zeurt, dit sterke huis voorbij,

maar speuren naar 't verdoken leven

van de besloten negorij.

't Klavier en de overtrokken meublen

zwijgen opvallend van 't bederf;

zij hoorden de jonkvrouwen keuvlen,

tans zo verbleekt in waterverf.

Oud -vlaams buffet, chinese borden,

bête gravures van Goupil,

wij zullen weer uw roem verkonden

die met onz' kindsheid samenviel.

Wij zijn zeer ouwerwets, en morgen

zullen wij 't haast nog erger zijn;

geen .roes hoeft ons bestaan te korten,

wij vragen stilte als medicijn.

Als 't wiegelied dat wij vergaten

en dat opeens door 't hart weer zong,

neemt ons dit huis, waarin we eens lazen

hoe elk van ons de Wereld dwong.

Eddie du Perron